ACI KAYBIMIZ… PROF. DR. DOĞAN KUBAN ARAMIZDAN AYRILDI
Mimarlık camiası önemli bir değerini daha yitirdi.
İTÜ Mimarlık Fakültesi 1949 yılı mezunu değerli meslektaşımız, ülkemizin en önemli mimarlık tarihçilerinden Y. Müh. Mimar DOĞAN KUBAN 22 Eylül 2021 Çarşamba günü vefat etmiştir.
Ailesine, yakınlarına ve tüm mimarlar topluluğuna başsağlığı diliyoruz.
Mimar DOĞAN KUBAN Hakkında
Mimarlık tarihçisi, akademisyen, mimarlık profesörü. 8 Nisan 1926, Paris / Fransa doğumlu. Mimar olan dayısı Emin Onat’ın teşvikiyle mimarlık eğitimi aldı. 1949 yılında İstanbul Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesini bitirdikten sonra fakültenin Mimarlık Tarihi Bölümü’nde asistan oldu. 1950’lerde İtalya’ya giderek Rönesans mimarlığı üzerinde çalışan Kuban, Türkiye’ye döndükten sonra hazırladığı “Osmanlı Dini Mimarisinde İç Mekân Teşekkülü, Rönesansla Bir Mukayese” adlı yapıtıyla 1958’de doçent oldu. 1962’de Fulbright bursuyla konuk öğretim görevlisi olarak ABD’deki Michigan Üniversitesinde bulundu. 1960’lar ve 1970’lerde belli süreler boyunca Harvard Üniversitesinin bursuyla Washington DC’deki Dumbarton Oaks Araştırma Kütüphanesinde araştırma çalışmaları yaptı. 1965’te “Anadolu Türk Mimarlığının Kaynak ve Sorunları” adlı çalışmasıyla profesör oldu.
1973-76 yılları arasında İTÜ Mimarlık Fakültesinde dekanlık yaptı. İTÜ Mimarlık Fakültesinde Mimarlık Tarihi ve Restorasyon Enstitüsünün kurulması için çalışan Kuban, 1974’te kuruluşu tamamlanan enstitünün başkanlığını yürüttü. 1981’de Anıtlar Yüksek Kurulu’nun başkan yardımcılığına getirildi ve kurulun dağıldığı 1983 yılına kadar bu görevi sürdürdü. 1987-88’de de Suudi Arabistan’da Dammam’daki Kral Faysal Üniversitesi’nde ders verdi. .Onarım ve koruma konusuyla da ilgilendi. İstanbul’ daki Kalenderhane Camisi’nin onarım çalışmalarını yönetti. Ağa Han Mimarlık Ödülü Yürütme Komitesi üyesi olan Kuban; Türk, İslâm, Anadolu mimarlığı ve sanatını konu alan kitaplar ve makaleler yayımladı. Çalışmalarında Türk sanatı ve mimarlığının özgün bir yaratı alanı olarak görülmesi gerektiğini öne sürdü.
Batılı araştırmacıların İslam sanatını homojen bir bütün gibi görüp ele almalarının yanlış bir yaklaşım olduğunu, aynı dini paylaşmalarına karşın çeşitli İslam ülkeleri sanatlarının hem tarihsel hem de coğrafi farklılıklar gösterdiğini savundu. Bunların, dolayısıyla da Türk sanatının, yerel bir çeşitleme olarak değil, kendi gelişme koşulları içinde değerlendirilmesi gereken bir olgular sistemi olduğu belirtti. Bu düşüncelerini hem yapıtlarında hem de çeşitli dış ülkelerde yaptığı konuşmalarda ve verdiği derslerde yaymaya çalıştı.
1980’de Pakistan’ın Lahor kentinde yapılan “İslam Ülkeleri Koruma” konulu uluslararası kongreye UNESCO uzmanı olarak katıldı. 1986’da Ankara’da düzenlenen 1. Uluslararası Asya-Avrupa Sanat Bienali’nde Türkiye Grubu başkanlığı ve sergi düzenleyiciliği görevlerini üstlendi. Cumhuriyet gazetesinin Bilim Teknik ekinde haftalık yazılar yayımladı.
Mimar DOĞAN KUBAN ESERLERİ:
Türk Barok Mimarisi Hakkında Bir Deneme (1954), Osmanlı Dini Mimarisinde İç Mekân Teşekkülü – Rönesansla Bir Mukayese (1958), 100 Soruda Türkiye Sanat Tarihi (1970), Türk ve islam sanatı üzerine denemeler (1982), Mimarlık Kavramları: Tarihsel Perspektif İçinde Mimarlığın Kurumsal Sözlüğüne Giriş (5. bas. 1998), Sinan’ın Sanatı ve Selimiye (2. bas. 1998), İstanbul Yazıları (1998), Divriği Mucizesi-Selçuklular Çağında İslâm Bezeme Sanatı Üzerine Bir Deneme (1999), Tarihi Çevre Korumanın Mimarlık Boyutu: Kuram ve Uygulama (2000), Türkiye’de Kentsel Koruma: Kent Tarihleri ve Koruma Yöntemleri (2000), İstanbul Bir Kent Tarihi: Bizantion Konstantinopolis İstanbul (2. bas. 2000), Çağlar Boyunca Türkiye Sanatının Anahtarı (2004).
Hakkında bölümünde yer alan biyografya.com web sitesinden alınmıştır.
