Pakistan’ın güneyindeki 20 milyon nüfuslu metropol kenti Karaçi, bir insan kaynakları yönetim danışmanlığı firması tarafından dünyanın yaşam kalitesi ve maliyeti en düşük kenti olarak seçildi
Merkezi New York’ta olan insan kaynakları yönetim danışmanlığı firması Mercer’ın altı kıtada 214 kenti kapsayan “yaşam maliyeti” araştırmasına göre,
Pakistan’ın ticaret ve ekonomi merkezi Karaçi; konut, ulaşım, yiyecek, giysi, ev eşyası ve eğlence alanları dahil 200’ü aşkın kriter açısından yapılan değerlendirmede, en son sırada yer aldı.
Araştırmada, dünyanın en pahalı kenti olarak belirlenen petrol zengini Angola’nın başkenti Luanda’dan üç kat ucuz olan Karaçi, hayat standartları ve yaşam kalitesi değerlendirmesinde dünyanın en alt seviyesindeki metropol kenti olarak konumlandırıldı.
Her gün iş bulmak için kente gelen binlerce kişinin sokak ve köprü altlarında sabahlamak zorunda kaldığı Karaçi’de, 8 milyondan fazla işçi aylık 60 ile 120 dolar arası ücretle çalışıyor.
Pakistan ekonomisinin nabzının attığı kentte en fazla istihdam; tekstil, tarımsal sanayi, özel güvenlik ve balıkçılık alanlarında sağlanıyor. Karaçi, tek başına ülkede toplanan verginin yüzde 65’ini karşılamasına rağmen bu gelirden yüzde 20’den daha az pay alıyor.
-KENTİN EN ÖNEMLİ SORUNLARI-
Dev metropol Karaçi’nin onlarca sorununun başında güvenlik, elektrik kesintisi, ulaşım ve altyapı yetersizliği geliyor.
Karaçi’de yerli halk Sindilerin yanı sıra Hindistan göçmeni muhacirler ve Peştunlar nüfusun önemli bölümünü oluşturuyor. Kentteki bu üç etnik grup arasında geçmişi uzun yıllar öncesine uzanan düşmanlık ve kan davaları bulunuyor. Ayrıca mezhep, mafya ve yasa dışı örgütler arasında sık sık meydana gelen çatışmalarında her yıl yüzlerce kişi hayatını kaybediyor. Siyasi irade ve güvenlik güçlerinin aldığı radikal önlemlere rağmen bu çatışmaların önüne bir türlü geçilemiyor.
Son yıllarda ciddi elektrik sorununun yaşandığı kentte günde 8 ile 12 saat arasında elektrik kesintisi uygulanıyor. Bu durum üretimi ve iş hayatını olumsuz etkilerken, kentin çeşitli semtlerinde her gün binlerce kişi kesintileri protesto etmek için mitingler düzenliyor, protestocular polisle çatışıyor.
Yeterli su şebekesinin bulunmadığı Karaçi’de su ihtiyacı artezyen kuyularından ve kamyonlarla taşınarak karşılanıyor.
Kentte toplu ulaşım genellikle kamyon ve kamyonetlerle sağlanırken, “rakşa” denilen üç tekerlekli motosikletler ve bisikletler ulaşımda yaygın olarak kullanılıyor. Yolların bozuk, sinyalizasyon sisteminin yetersiz olması nedeniyle trafikte saatlerce süren tıkanmalar meydana geliyor.
Pakistan’ın her bölgesinden hala yoğun şekilde göç almaya devam eden Karaçi’nin önümüzdeki on yıl yıl içinde nüfusunun 25 milyonu aşacağı tahmin ediliyor.
AA
