Milton Ericksson 12 yaşında çocuk felcine yakalandı. Hastalığın baş göstermesinden on ay sonra bir gün, doktorunun anne ve babasına şu sözleri söylediğini duydu:
`Sanırım oğlunuz bu geceyi çıkaramayacak.`
Ericksson annesinin ağladığını duyunca `Belki bu geceyi atlatmayı başarırsam annem bu kadar acı çekmez` diye düşündü. Böylece güneş doğana kadar uyumamaya karar verdi.
Ertesi sabah evin içinde sesi yankılandı: `Hey anne, ben hala hayattayım!`
Evdeki mutluluk o kadar büyüktü ki, Ericksson ondan sonraki her gün anne ve babasının üzülmesini engellemek üzere bir gece daha dayanmak için direndi.
Milton Ericsson 1990 yılında, 75 yaşındayken öldü ve ardında insanların kendi sınırlarını aşmak konusunda ne denli büyük bir kapasiteye sahip olduğunu anlatan pek çok kitap bıraktı.